- γένυς
- γένυς (γένυι; -ύων, -ύων, -υσι, -υσσιν coni.) of men, animals,1 lower part of the face, jaw φάρμακον πραὺ (= χαλινόν) τείνων ἀμφὶ γένυι i. e. the jaw of Pegasos O. 13.85 φλόγ ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον (γνάθων coni. Boeckh: sc. the oxen of Aietes) P. 4.225
δράκοντος δ' εἴχετο λαβροτατᾶν γενύων P. 4.244
ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτἐριπλάγκταν γόον P. 12.20
οὔπω γένυσι φαίνων τερείνας ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν sc.Πυθέας N. 5.6
κρυφᾷ δὲ σκολιαῖς γένυσσιν ἀνδέροντι πόδας ἠδὲ κεφαλάν (Wil.: γένυσιν, γάνυσιν codd.: of Scythians eating horseflesh) fr. 203. 3.
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.